Kozibród łąkowy jest rośliną dwu- lub wieloletnią o wysokości 30-120cm.
Koszyczek kwiatostanowy 4-6 cm średnicy o 20-50 języczkowatych kwiatach koloru cytrynowożółtego.
Płatki kwiatów mają na czubku 5 ząbków. Kwitnie od maja do sierpnia. Owoc – niełupka z długim dziobkiem i puchem kielichowym – wygląda jak duży dmuchawiec. Charakterystyczny obfity mleczny sok barwi na czerwono.
Jest pospolity w całym kraju na łąkach, polanach i przydrożach. Kiedyś był uprawiany jako warzywo.
Młode liście i pędy kozibrodu można jeść surowe w formie sałatki lub przecieru. Liście kozibrodu zawierają cukier inulinę – mają bardzo łagodny smak. Starsze trzeba gotować na jarzynę (jak szparagi) lub używać do robienia zupy.
Korzenie należy ugotować, kroić w plastry i przyprawiać solą, pieprzem, olejem i cebulą lub czosnkiem niedźwiedzim. W ostateczności można jeść na surowo.
