Topinambur (znany również jako bulwa) jest rośliną wieloletnią z rodziny złożonych.
Topinambur pochodzi z Ameryki Północnej – u nas jest uprawiany głównie jako roślina ozdobna i często dziczeje. Łatwo go spotkać w pobliżu siedzib ludzkich, na dawnych ogródkach działkowych a czasem w lesie – sadzony przez myśliwych jako pokarm dla dzików.
Jadalne bulwy korzeniowe zbiera się od jesieni do wiosny. Na wiosnę są nawet smaczniesze, co wiąże się z migracją składników odżywczych (głównie inuliny). Najsmaczniejsza jest skórka – dlatego nie należy bulw obierać tylko dobrze umyć. Plon topinambura jest porównywalny lub większy od ziemniaka. Bulwy najlepiej przechowywać w ziemi – wtedy nie więdną i nie pleśnieją.
Najprostszym sposobem na przyrządzenie bulw jest ich ugotowanie w wodzie – zawarta w nich inulina (wielocukier) rozpada się na cukry proste i staje się przyswajalna dla człowieka. Inną metodą jest pieczenie – zawinąć bulwy w alufolię, piec w żarze przez 15 minut, obracając w połowie.
Podawać jak ziemniaki – z solą, pieprzem i/lub masłem. Można by piec i bez folii, ale szkoda smacznej skórki.
