Pierwsze wzmianki pisane o żeń-szeniu pochodzą z Chin z I w. p.n.e. Do Europy ta lecznicza roślina trafiła z Japonii za sprawą holenderskich kupców w roku 1610. Żeń-szeń występuje w Chinach, Północnej Korei i na wyspach Japońskich, a także we wschodniej Rosji. Nazwa tego korzenia pochodzi z języka chińskiego (rénshen), w którym oznacza „ludzki korzeń” lub „korzeń-człowiek” (skojarzenie ze względu na jego kształt przypominający ludzką postać).
Obecnie korzenie żeń-szenia pięciolistnego pochodzą z 4 do 6-letnich plantacji. Żeń-szeń właściwy pozyskiwany jest z upraw 6-8-letnich. Zbiór odbywa się jesienią, gdy korzenie osiągają ok. 15 cm długości i średnicę 2 cm. Pierwotnie konserwowanie korzeni odbywało się przede wszystkim poprzez suszenie. Współcześnie, przed suszeniem, korzenie poddawane są sterylizacji parą wodną o temp. 120-130 °C przez ok. dwie godziny. Otrzymany surowiec to „ginseng czerwony” (ma połyskującą, czerwoną powierzchnię). Zaś „ginseg biały”, suszony w 100 °C, otrzymywany jest z okorowanych korzeni, poddanych działaniu dwutlenku siarki.
Żeń Szeń – Właściwości i zastosowanie
Cenny korzeń Żeń-szenia, o kształcie podobnym do ludzkiej postaci, ma bardzo wiele pożądanych właściwości. Jest bogaty w witaminy, mikroelementy i kwasy organiczne. Przede wszystkim dodaje energii i podnosi witalność. Zwiększa także odporność na stres i poprawia koncentrację. Pomaga też w redukcji nadwagi. Często bywa komponentem kosmetyków o działaniu odmładzającym.
Korzeń żeń-szenia używany jest do sporządzania naparów, które wspomagają pamięć, koncentrację i aktywują siły witalne całego organizmu. Stosuje się go w leczeniu anemii, cukrzycy, zaburzeń snu i nerwicy. Ma zastosowanie jako środek wzmacniający i odtruwający oraz obniżający ciśnienie krwi. Poprawia funkcjonowanie układu immunologicznego. Ponadto wpływa na obniżenie poziom cukru we krwi oraz działa antynowotworowo. W połączeniu z zieloną herbatą żeń-szeń używany jest jako skuteczny afrodyzjak.
