Koper włoski (Foeniculum vulgare) należy do najstarszych roślin leczniczych – z jego zdrowotnych właściwości korzystano już w starożytności. Jego skład – olejek eteryczny, flawonoidy, sole mineralne, stygmasterol (zaliczany do fitosteroli) – decyduje o działaniu bakteriobójczym, przeciwzapalnym, rozkurczowym na układ pokarmowy, a także – dzięki zawartości stygmasterolu – regenerującym na skórę.
Surowiec leczniczy
Surowcem wykorzystywanym w ziołolecznictwie są suche owoce kopru włoskiego, których zbiór odbywa się jesienią.
Zastosowanie zewnętrzne kopru włoskiego
Koper włoski jest jednym ze składników maści końskiej, stosowanej przy bólach mięśniowo-stawowych, ma bowiem działanie przeciwskurczowe oraz łagodzące bóle reumatyczne. Fenkuł, dzięki działaniu przeciwzapalnemu i bakteriobójczemu, zalecany jest również do pielęgnacji cery tłustej, np. w postaci parówek.
Napar przy wzdęciach
Pół łyżeczki nasion zalewamy szklanką wrzątku i parzymy 15 minut. 1 szklanki pijemy 4 razy dziennie.
Olejek koprowy
Na drodze destylacji z kopru uzyskuje się olejek koprowy, który ma działanie analogiczne do naparów z kopru. Olejek stosujemy doustnie – kilka kropel możemy dodać do przegotowanej wody bądź spożywać samodzielnie.
